Groeten vanuit Glenworth Valley!

Hi there!

Daar ben ik weer! Dit keer vanaf farm nr 2 en ik kan iedereen gerust stellen; er zijn hier maar liefst 200 (!!!) paarden en ik rijd iedere dag.

Zo. Dan terug naar waar ik de vorige keer gebleven was, ‘The Great Ocean Road’. Dat was wel iets heel bijzonders!
’s Ochtens om 7.00 vertrokken met een heerlijk toeristisch maar supergezellig busje (19 medetoeristen van allerlei pluimage en nationaliteiten) op pad om eventjes 400 km te rijden in 1 dag. En wat voor 400 km! Echt een briljante route helemaal langs de kust (ja duuuuh… Ocean Road?), met geweldig uitzicht.
Eerste stop was bij Bells Beach (een van de beste surfspots ter wereld omdat ze zulke ‘brede’ golven hebben), toen bij een grappig vuurtorentje (Split Point Lighthouse), nog een wandeling gemaakt in een regenwoud (met oa de op een na grootste bomen ter wereld – de grootste ga ik natuurlijk in Nieuw Zeeland zien!) en toen op naar de ‘Twelve Apostles’. Dit was wel het hoogtepunt van de dag; het zijn limestone rotsen die zijn blijven staan waar de rest van de kustlijn naar achter is geërodeerd. Het waren er oorspronkelijk 12, maar inmiddels staan er nog maar 8 of 9. Moet zeggen dat ze erg fotogeniek zijn, en de hele kustlijn ligt hier vol met allerlei rotsen die op de gekste manieren zijn uitgesleten…
Heb zoveel foto’s gemaakt dat de sluiterknop van mijn camera eraf is gejoekeld. Beetje jammer, maar natuurlijk wel een goed excuus voor de allernieuwste (roze!) camera ;-).
Verder onderweg ook nog 2 koala’s gespot,” ja, tuurlijk denk je, die heb je in Australië”. Maar die beestjes schijnen tegenwoordig enorm zeldzaam te zijn en je ziet de weinige die er nog zijn bijna nooit in het wild omdat ze 22 uur per dag slapen(!) en met name ’s nachts actief zijn. Maar mijn pluizige vriend staat erop, zoals jullie zien!
We waren ’s avonds tegen 22.00 ‘thuis’, dus na een fijne douche (we zijn bijna weggewaaid bij de 12 Apostels dus had wel erg vrolijke pruik…) mijn mand in gedoken want de wekker ging wederom om 6.00, dit keer om de vlucht naar Sydney te halen…

Dat is gelukt want ik ben inmiddels in Glenworth Valley – een prachtige (groene!) vallei van zo’n 1000 hectare (?!), geheel in eigendom van de familie Lawler met maarliefst 200 paarden, een riviertje waarop je als je wilt een hele dag kunt kayakken, wat quads waarop je kunt rondscheuren en zelfs wat bergen waarvan je kunt abseilen. Niet slecht, dacht ik zo!

Dit alles ligt op zo’n 50 minuten van Sydney, 30 minuten van het strand en 20 minuten rijden van het dichtstbijzijnde stadje. Voor de liefhebbers, check www.glenworth.com.au.

Ik woon tegenwoordig bij Barbara, de eigenaresse van het hele gebeuren – 78 jaar oud(!), tegenover haar huis in een eigen soort van bungalowtje (beetje alla Centerparcs). Ook Barbara heeft een zwembad (jippie!!!), het enige wat ze niet heeft is internet… Op zich niet zo gek voor iemand van 78… Maar dat is dus het enige minpuntje. Op de, ik noem het maar even manege, hebben ze op het kantoor wel wat computers dus daar zit ik nu dit stukje te posten. Het jammere is dat de manege om 17.00 sluit dus dat ik niet lekker ’s avonds als ik toch niet veel beters te doen kan internetten. Maar goed, ZEKER niet geklaagd want verder is het hier heerlijk.

’s Ochtends help ik Barbara in de tuin (begin pas om 8.00, luxe!); beetje sproeien, snoeien, moestuin schoffelen en meer van dat soort gein, en na de lunch ga ik richting de manege (erg mooie wandeling van ong 20 minuten) waar ik help bij de buitenritten. Kreeg op dag 2 al een groep van 15 man mee op een route waar ik nog niet was geweest – gewoon na de brug links en dan bij de 3e boom rechts, blablabla… OK dan! Heb de weg naar huis weer gevonden, onderweg niemand verloren, wel iemand natte voeten bezorgd (het is hier bloody hot (40+ graden) en we moesten een stuk door de rivier en het paard besloot dat het wel toe was aan een verfrissend bad, dus daar gingen ze! Haha!). Iedereen kon er gelukkig om lachen en volgens mij hebben ze het allemaal prima naar hun zin gehad met ‘the crazy Dutch girl’.

Het rijden is hier echt geweldig mooi (beetje jammer dat het gewoon ‘manegepaarden’ zijn), alle ritten duren minimaal 2 uur en ik moet zeggen dat de paarden er allemaal fantastisch uitzien en dat alles echt goed verzorgd is. Er gaat natuurlijk niets boven ‘mijn eigen 2 vriendjes’, maar dit is toch ook top. Wel even wennen dat alles in ‘western style’ is overigens. Ik zal de niet-paardenvrienden onder jullie verder niet vervelen met de details!
Dus dat doe ik zoal overdag. Ben ook al een middagje meegegaan met kayakken (ook echt schitterend mooi!) en zal ongetwijfeld ook nog wel een keer gaan quad rijden en misschien ook nog wel gaan abseilen.

Vwb Barbara en de familie, Barbara is echt een soort van oma voor me; ze noemt me ‘love’, probeert me vol te proppen met eigen gebakken cake (wat een straf!), heeft een hondje Lacey waar ze helemaal dol op is (en zij op haar). Kortom, ze probeert goed voor me te zorgen. Ik moet wel in mijn eigen huuske voor mezelf lunchen en koken, maar zij doet alle boodschappen. ’s Ochtends drinken we altijd samen thee en soms nodigt ze me uit voor het avondeten als ze zich fit genoeg voelt. Kortom, behalve dat ik dat ik de tuin voor haar doe, functioneer ik ook een beetje als gezelschap. Niets mis mee! Oude mensen hebben altijd genoeg mooie verhalen (als ze die nou alleen maar niet 3x vertelden ;-) ).
Barbara heeft verder nog 3 zonen en een dochter, waarvan de zonen geregeld langskomen en 1 ook de farm met haar runt en de andere 2 ergens op dit enorme terrein wonen. Haar dochter woont in Sydney, maar die spreekt ze zelden dus denk niet dat ik die te zien krijg. Dus dat is een beetje mijn familie voor de komende anderhalve week.

Nou, ik denk dat uit dit epistel wel valt af te leiden dat ik me hier prima vermaak! Zoals boven al vermeld blijf ik hier ongeveer anderhalf – twee weken (beetje afhankelijk van wanneer ik een goedkope vlucht naar Alice Springs kan vinden) en zal dan richting ‘Outback’ vertrekken, om vervolgens via de Oostkust naar beneden af te zakken om daar over 5 weken Chrétien op te pikken in Sydney (joehoe!!!).
Maar dat duurt nog wel even. Eerst nog heel veel te zien en te doen!

‘See ya!’

Nienk

PS, Realiseer me ineens dat er helemaal geen paardenfoto’s bij zitten! Die houden jullie dan tegoed voor de volgende keer. Evenals mijn fantastische ‘jillaroo pakketje’;-)