Farm 2 - Check! En dat was ook alweer de Outback..

Hi mates!

Nou, inmiddels zit ook farm nummer 2 er alweer op! Uiteindelijk ben ik bijna 2 weken in Glenworth Valley gebleven en ik kan wel stellen dat ik hier een supertijd heb gehad!

Iedere dag gemiddeld 4 uur op paard gezeten en gelukkig verschoof de ‘werkdruk’ na het plaatsen van het vorige stukje van de tuin naar de manege. Inmiddels ook weer wat typisch Australische ervaringen rijker; de eerste walibi’s zijn gespot, de emoes kunnen ook afgevinkt worden en zelfs een wombat gezien. En dat allemaal gewoon in ‘the valley’. Kwam er na een paar buitenritten ook achter dat er Aboriginal tekeningen te zien waren in een paar grotten waar we regelmatig langsreden (zie foto’s) – dus ook die kunnen van mijn lijstje worden gestreept.

Barbara en ik zijn nog steeds dikke vriendinnen en ze heeft me wel 100 keer gevraagd of ik ook nog even met Chrétien kom als we samen in Sydney zijn. Dus dat moeten we dan denk ik maar doen;-)
De dagen hier zijn echt voorbij gevlogen! In het begin was ik een beetje bang dat 2 weken te lang (lees saai) zouden zijn, maar het is echt heel snel gegaan en heb op de eerste 2 avonden na geen avond in mijn upje hoeven koken (jeuh!)…
Ben blij dat ik hier lekker heb kunnen paardrijden, maar moet zeggen dat vooral de combi van beide farms echt super was want had Bungendore ook echt niet willen missen! Allebei heel anders, maar vooral allebei een geweldige ervaring.

Dus dat was alweer Glenworth Valley. Inmiddels heb ik alweer een avond en nacht doorgebracht in Sydney, Alice Springs gezien en de Outback beleefd. Hoog tijd voor een update dus!
Wel grappig dat ik nu al 3 keer in Sydney ben geweest, maar ik dit keer voor het eerst van het vliegveld en Centraal Station ben geweest. Nog steeds weinig gezien want dat wil ik bewaren voor mijn laatste week in Australië samen met Chrétien. Maar heb inmiddels wel een glimp opgevangen van het Opera House en de Harbour Bridge (en moet zeggen dat de bars en clubs er ook erg uitnodigend uitzagen..).
Kwam redelijk laat aan in mijn hostel en kon direct door naar de ‘Free wine and cheese’ avond, dus heb echt een supergezond en uitgebalanceerd diner gehad van kaas, dorito chips en heeeeerrrrlijke zoete witte wijn uit een pak (jakkes! maar ja, je moet toch wat; het is gratis en drinkt beter dan sterk bij dit soort drankspelletjes –want dat was blijkbaar het achterliggende idee ;-) ).
Met leuke Nederlandse meid, Francien bezig met afstudeerstage in Sydney, nog even 2 uurtjes rondgelopen en toen alweer mijn bedje (of eigenlijk was het meer een 2 persoons houten plank?!) opgezocht omdat ik mijn vlucht naar Alice Springs moest halen. Wat overigens maar op het nippertje gelukt is..

Alice Springs is een stadje echt in het midden van Australië, eigenlijk vooral in ‘the middle of nowhere’ hetzij dat dit dé plek is van waaruit je naar Uluru (voorheen Ayers Rock), Kata Tjuta (voorheen The Olga’s) en de Kings Canyon kunt bezoeken. Dus dat heb ik dan natuurlijk ook maar gedaan!

Ben voor ‘de echte Outback-ervaring’ gegaan door voor een 3 daagse trip te kiezen (is niet zo verstandig er hier in je eentje er op uit te gaan). 2 gidsen, Sam en Tom, en 17 Europeanen en 1 Aussie in een busje op pad. Dikke pret! De jongste was 20 en de oudste 42, maar stuk voor stuk leuke mensen. Het hele gebeuren was wel echt een onwijs onwijs onwijs gave ervaring!

Dag 1 naar Kings Canyon gegaan. Natuurlijk weer fijn ’s ochtends om 6.00 uur opgehaald om vervolgens met mijn nieuwste vrienden eventjes een afstand van 400 km af te leggen voor we daar überhaupt in de buurt waren. Dat geeft een beetje een beeld van de afstanden (en dan is Alice Springs het enige stukje bewoonde wereld in de buurt!). Eenmaal aangekomen een gave wandeling gemaakt van 7 km bij zo’n 44 graden (zo’n 3,5 uur door het hoogte verschil en een kleine maar fijne pauze bij een wat ze hier ‘waterhole’ noemen). Maar wat GEWELDIG mooi!
Pittig stukje klimmen maar ging echt lekker moet ik zeggen. Zo pittig dat ook niet iedereen de wandeling heeft kunnen doen…
Wel grappig dat onderweg de toon van de trip al snel gezet werd. Na 15 minuten was het al duidelijk dat de luxe ver te zoeken zou zijn. ‘Zorg dat je voor we bij de Kings Canyon aankomen 3 liter water hebt gedronken (3 liter??!), bij de Canyon ga je je waterflessen opnieuw vullen en tijdens de wandeling moet je nog eens 3 liter drinken – hallo? Which means dat we na half uur in het busje de eerste plaspauze moesten houden. Euhm, waar zijn de wc’s? WC’s? Haha! Die hebben ze hier niet, alleen bij de toeristisch highlights dus zoek maar een mooie boom uit!
Zelf had ik me hier wel een beetje op ingesteld (ik had wel, in tegenstelling tot anderen, in de brochure zien staan bij dag 2 overnachten op een camping MET douche en toilet…), maar de gezichten van de meesten (vooral meisjes natuurlijk) briljant! Merk nu al dat ik alleen al voor iedere dag een bladzijde zou kunnen vol schrijven, maar zal proberen het kort te houden...
Na de Canyon weer ff lekker een stukje gereden, we zouden onderweg ergens stoppen om hout te halen voor het kampvuur die avond en we moesten ergens bij een tankstation/bar stoppen om drank in te slaan. Hout halen betekende dus blijkbaar zelf hout sprokkelen. Hout sprokkelen? Ja, je trekt gewoon zo’n dorre boom omver en daarna breek je m in stukken… Ooohhh, ok dan maar!
Hup, ons hout op de aanhanger geladen en door naar de bar/drankhandel om eventjes een pak wijn van 4 liter in te slaan… Goeiendag! Heb maar even wat vrienden gezocht die dit met mij wilden delen, want 4 liter leek me beetje overdreven in mijn eentje. Eenmaal aangekomen bij ‘het kamp’ (geen idee hoe je weet of je er bent want we gingen gewoon ergens de weg af de woestijn in), vuurtje gemaakt, eten gekookt op/in het vuur en… Nienke heeft het brood(deeg) gemaakt voor de volgende ochtend! Weer een ervaring rijker en moet zeggen dat het nog lekker was ook. Na het eten (en de wijntjes) iedereen braaf zijn ‘swag’ (soort van outdoor slaapzak) uitgerold en erin gekropen. Dus echt een nacht onder de sterren doorgebracht. En wat voor sterren! Het was toevallig ook nog eens volle maan, dus gelukkig was het niet al te donker. Geen last gehad van beesten, geen dingo, geen mug en geen mier gezien. Toch niet echt top geslapen omdat ik half gezandstraald werd als er even een windje opstak. Had blijkbaar toch niet helemaal de beste plek uitgekozen. Alhoewel er anderen per ongeluk op een mierennest waren gaan liggen…
Het trouwens nog helemaal niet verteld over de vliegen! Zooooo veeeel vliegen hier overdag! Had gelukkig een vliegennetje (supercharmant! Netje wat je weer over je hoed moet doen om je gezicht en nek af te schermen) gekocht op aanraden van Barbara, want anders wordt je helemaal gillend gek hier. Moet zeggen dat je er ook wel weer snel aan went (niet iedereen trouwens ;-) ).

Maar goed, dat was dan alweer dag 1. Nacht 1 dus ook overleefd en ’s ochtends bij zonsopgang fijn een stuk van mijn zelfgeknede verse brood opgesmikkeld, spulletjes weer in de aanhanger en met z’n allen weer de bus in.
Dit keer naar ‘Kata Tjuta’, een soort van gebergte van rode stenen. Ook errug mooi en indrukwekkend! Alles is zo anders dan alles wat ik ooit eerder gezien heb! De aarde is echt rood, maar verder is het groener dan ik verwacht had omdat er 2 weken geleden best wat regen was gevallen. Ook hier weer een prachtige hike gedaan (zo’n 8 km – dus weer dikke 3 uur in de brandende zon) om vervolgens naar Uluru (Ayers Rock) te rijden om natuurlijk ‘the Rock’ te zien en het Aboriginal Cultural Centre te bezoeken.
Moet zeggen dat ik dat ook wel echt indrukwekkend vond. Aboriginals vielen tot 1967 onder de ‘flora en fauna wet’, met andere woorden, tot die tijd hadden werden ze niet als mensen gezien en hadden ze dezelfde rechten als bijvoorbeeld een kangoeroe… Toch wel bijzonder, vooral als je bedenkt dat dit toch wel een ontwikkeld land is. De Aboriginal cultuur zelf is echt heel primitief, maar wel erg interessant om hier eens wat meer over te horen en te zien.
Natuurlijk ook de eerste bekende gespot hier, of all places ergens midden in de “beep”-ing woestijn! Het is toch ook ongelofelijk, er botst gewoon een ABN AMRO collega tegen me op! Oud-FMS collega Arie Westmaas, blijkbaar ook 3 maanden op reis. Hoe klein is deze wereld?
’s Avonds Uluru bij zonsondergang bewonderd onder genot van fijn glaasje (s) wijn. Helemaal niet toeristisch ofzo! Echt bussen vol Japanners en Amerikanen die daar ook met hun camera en glaasje stonden. Zij wel met champagne in glas, ik met rode wijn uit een pak in een tinnen mok ;-).
Toen door naar de, jawel, camping! Joehoe! Iedereen heeft helemaal dolblij volgens mij wel een half uur onder de douche gestaan. Je moet je voorstellen dat je 2 hele dagen rondploetert bij zo’n 44 graden en je helemaal onder het rode stof zit. Feest dus! Daarna weer gezellig in een kringetje onze swags uitgerold en grappige spelletjes gedaan.

Na zo’n, ik gok 3 uur slaap weer uit ons mandje getrommeld want we gingen nu ‘the Rock’ bij zonsopgang bekijken. Zo gezegd zo gedaan en ook dit was weer zeer de moeite waard, daarna nog even de ‘Base walk’ gedaan. ’Klein’ ochtendwandelingetje van 11 km rond Uluru (weer zo’n 2,5-3 uur) en weer de bus in om weer terug richting bewoonde wereld te gaan.
Het geheel ’s avonds in de kroeg afgesloten met een hapje en natuurlijk een drankje (of misschien ook wel iets meer drankjes).

Moet zeggen dat ik het echt een geweldige ervaring vond! Weer veel dingen van mijn lijstje kunnen afstrepen : Aboriginals (die had ik voor Alice Springs nog nergens anders gezien), wilde kamelen, brumby’s (wilde paarden), allerlei hagedissen, een dingo en natuurlijk een paar miljard nieuwe vliegenvrienden opgedaan… Heb ook echt superveel foto’s gemaakt, maar zal een kleine selectie toevoegen om een beetje een indruk te geven. En jullie hadden natuurlijk ook nog wat paardenfoto’s tegoed.
Zit inmiddels weer in het vliegtuig richting Cairns dit stukje te tikken, maar zal t posten zodra ik aankom want anders wordt het verhaal nog langer! De daling wordt nu langzaam ingezet, dus ben benieuwd. Van woestijn naar regenwoud/Great Barrier Reef, maar daarover de volgende keer meer!
Hoop dat het met jullie allemaal ook goed gaat! Hoor dat het nog steeds freezing koud is daar… Succes met de sneeuw en hoop natuurlijk weer van jullie te hopen!

Veel liefs, Nienk